taa, kiedy my się wreszczie obudzimy. realia daja nam popalic

"Żyć i pozwalać śnić innym i pomagać im śnić sny kolorowe - to jest życie" - zgadzam się w całej rozciągłości :)

Oczywiście Danielu - zgadzam się z Tobą, choć nie do końca... nie wszystko jest możliwe w takim stopniu jak byśmy chcieli, ale to już nawet nie ważne. Bo wyśnić idealne życie - żadna sztuka, wyśnić życie, które pozwoli nam się cieszyć - ot cel. Ale chyba najlepiej żyć i pozwalać śnić innym i pomagać im śnić sny kolorowe - to jest życie :)

Artur, ale poezja nieraz bywa obrazem naszych marzeń i tego, co chcemy osiągnąć. A znać swój cel, to już połowa sukcesu w jego osiągnięciu. Nie ma celów niemożliwych do osiągnięcia - niektóre wymagają tylko więcej czasu.
Ania, podpisuję się pod Twoimi słowami obiema rękami i nogami :]

"Za dnia zrozumiałem, że ja nadal śnię,
Bo dzień to jest mój sen, bo dzień to jest mój sen. " ile razy człowiek wierzył, że sen może sie spełnić a to dodawało mu chęci i sił na jakieś tam kilka dni... i co ja mogę powiedzieć? napisałeś tu w komentarzach, że czasem warto podążać za snem... chyba się z Tobą zgodzę, bo przecież nasze sny to nic innego jak nasze pragnienia... więc "zamieńmy (wszyscy) dzień w jedyny ... sen".... don't give up.

"Każdego dnia wypatruję cię uważnie,
Dostrzegam każdy krok i gest.
Może teraz to się zacznie,
Może zmienię dzień w mój jedyny sen."

piękne i nierealne - słowem czysta poezja,
z akcentem na nierealne.

Myślę, że można próbować ucieleśniać właśnie te sny, które lubimy śnić...

Każdy chciałby mieć choć jeden dzień który będzie jak sen.
Sen o którym śniliśmy może tylko ten jedyny raz.
ale tak niesamowicie wtopił nam się w pamięć
że powtórzenie go na jawie było by czymś wspaniałym.
Bo tam mamy wiecej odwagi..tam pada wiecej słow
no i ta piękna nierealnośc.;]
Choć podobno śniący koszmary powinni być szczęśliwymi ludzmi.
bo podobno na jawie jest zawsze odwrotnie....