|
Nick:milena7
Dodano:2006-07-03 22:38:06
Url:http://one6.pl/
Wpis:Fiu fiu
|
|
|
|
|
|
|
Nick:fmrmf
Dodano:2005-09-04 10:58:19
Wpis:Kiedy
rozmodlam się
strofami brewiarza
Kodyfikuję
akcentację
i liturgię
rytmiki
I
w tej iluminacji błękitnej
inkrustuję
wypłakanymi brewiarz szafirami
Jest codziennie więcej Łucji we mnie
Nad głową Łucji blaknie aureola
Już się ta świętość na język zwykły tłumaczy
Stuła zamienia się w etolę
Więc szumi Łucja włosami ze szronu
I odblask różu widać w modrej aurze
Poezja mi umiera od arytmii
Czym się od świętej refleks światła stałże
Jednak
Jakże to miło
Kiedy biedny poeta
Ma prywatną świętą
Po co mu wtedy kiszona kapusta
I przeklętości apretura
Gotyckie w duszy buldożery zguby
Czy nawet jakieś tam uznanie
Więc gdy takiego mam orędownika
Wstaw za mną się pod niebiosami
Pilnuj snów moich bądź w nostalgii śnieżnej
Niechże cię widzę w krajobrazie
Przebacz mi Łucjo to patrzenie takie
Przekrwionym wzrokiem rosomaka
Taki już jestem inaczej nie umiem
Jak kamienisty bystry strumień
Więc się modlitwa durzy sama sobą
Innej wieczności wszak nigdy nie będzie
Srebrzy się Łucja w rozbryzgu fontanny
Sierp wzroku czyni troskożęcie
Więc jest codziennie więcej Łucji we mnie
Uderza w dzwony Wielkiemu Krzywemu
Patrzę na niebo i się łączą rozmodrzenia
Przez tą barierę którą jestem jednak
Zostanie tylko dotyk włosów na skórze
i srebrny poblask ramion w ciemnej ciszy
|
|
|
Nick:fmrmf
Dodano:2005-09-04 10:58:07
Wpis:Kiedy
rozmodlam się
strofami brewiarza
Kodyfikuję
akcentację
i liturgię
rytmiki
I
w tej iluminacji błękitnej
inkrustuję
wypłakanymi brewiarz szafirami
Jest codziennie więcej Łucji we mnie
Nad głową Łucji blaknie aureola
Już się ta świętość na język zwykły tłumaczy
Stuła zamienia się w etolę
Więc szumi Łucja włosami ze szronu
I odblask różu widać w modrej aurze
Poezja mi umiera od arytmii
Czym się od świętej refleks światła stałże
Jednak
Jakże to miło
Kiedy biedny poeta
Ma prywatną świętą
Po co mu wtedy kiszona kapusta
I przeklętości apretura
Gotyckie w duszy buldożery zguby
Czy nawet jakieś tam uznanie
Więc gdy takiego mam orędownika
Wstaw za mną się pod niebiosami
Pilnuj snów moich bądź w nostalgii śnieżnej
Niechże cię widzę w krajobrazie
Przebacz mi Łucjo to patrzenie takie
Przekrwionym wzrokiem rosomaka
Taki już jestem inaczej nie umiem
Jak kamienisty bystry strumień
Więc się modlitwa durzy sama sobą
Innej wieczności wszak nigdy nie będzie
Srebrzy się Łucja w rozbryzgu fontanny
Sierp wzroku czyni troskożęcie
Więc jest codziennie więcej Łucji we mnie
Uderza w dzwony Wielkiemu Krzywemu
Patrzę na niebo i się łączą rozmodrzenia
Przez tą barierę którą jestem jednak
Zostanie tylko dotyk włosów na skórze
i srebrny poblask ramion w ciemnej ciszy
|
|
|
Nick:Misia
Dodano:2005-01-22 03:35:37
Url:www.moj-misiaczek.prv.pl
Email:zlwpa.r2ioo@wiadnea__aendaiw@ooi2r.apwlz
Wpis:Chciałam Ci jeszcze szepnąć:
Dobranoc kochanie!!
Śpij dobrze słodkie malenństwo! :-*
|
|
|
|
Nick:Misia
Dodano:2005-01-22 03:24:23
Wpis:Pysiaczku najdroższy - ja bardzo dziękuję Ci za tę stronkę - nawet nie wiesz jak bardzo!! Jesteś słodziutki i ja też Cię bardzo mocno kocham!! tupsiku mój ;-*
|
|
|
Nick:Twój Pysio
Dodano:2005-01-22 01:55:42
Url:www.sg.free.pl
Email:sl-pl.-nae-lwt-@ko--ok@-twl-ean-.lp-ls
Wpis:Kochanie moje największe - wpisuję się pierwszy do Twojej księgi gości...
Kocham Cię bardzo mocno!!
Buziaczki :-*
|
|
|
|
Nick:Administrator
Dodano:2005-01-22 01:48:06
Url:www.prv.pl
Email:aldpm.ivnr pw.wwww.wp rnvi.mpdla
Wpis:Dziękujemy za założenie u nas księgi gości
|
|
|