Nick:mfrfmk
Dodano:2005-10-18 17:15:50
Wpis:[budowa łuku Laodoka] Wypolerował te rogi [kozła] mistrz i kunsztownie ozdobił,
złączył to wszystko i spoił wygięcia złotymi hakami. (IV 110-111)
Pandar pokrywę kołczanu odkrył i strzałę zeń dobył,
jeszcze nie tkniętą, pierzastą, co rodzi czarne boleści. (IV 116-117)
[Laodok] Ujął za brzechwę naciętą razem z cięciwą wołową,
strunę przyciągnął do piersi, do łuku grotu żelazo. (IV 121-122)
Miotać oszczepem przystoi młodzieży o tyle ode mnie (IV , 324)
[Toas] wyrwał mu z piersi, a potem wyciągnął miecz obosieczny, (IV , 530)
Tam Hektor, Dzeusa kochanek, śpieszył, a włócznię miał w ręku
długą na stóp jedenaście. Na końcu włóczni jaśniało
ostrze spiżowe pierścieniem złocistym wokół ujęte. (VI 318-320)
[Ereutalion] w wąskim parowie. Tam nawet buława go od zagłady
nie ocaliła żelazna. Bo przedtem Likurg wskroś ciała (VII 143-144)
Dzeusa kochanka, Hektora, pilnie słuchali. On w ręce
prawej miał włócznię mierzącą stóp jedenaście. Na szczycie
ostrze spiżowe bÅ‚yszczaÅ‚o objÄ™te zÅ‚otÄ… obrÄ™czÄ… (VIII 493 – 495)
FLOTA
Najpierw ich sam wypróbuję słowami tak, jak się należy,
i do ucieczki na wielowiosłowych okrętach nakłonię. (II , 73-74)
(„wielowiosÅ‚owe okrÄ™ty” również w II , 165 , II , 181 , II , 294)
belki drewnianych okrętów zmurszały i liny przegniły, (II , 135)
Stał i do swego o pięknych burtach czarnego okrętu (II , 170)
(„czarny okrÄ™t” również II , 358)
że przy okrętach wygiętych cierpliwość tracą, lecz przecie (II , 297)
przy wydrążonych okrętach pozostać, taki na pewno (II , 393)
z nim dziewięćdziesiąt płynęło okrętów gładko ciosanych. (II , 602)
RYDWANY
wóz niech obejrzy dokładnie z obu stron, myśląc o bitwie, (II , 384)
[o Menesteusie] w sprawianiu wozów bojowych i tarczowników wojennych, (II , 554)
[Menelaos] Zaraz na ziemię z rydwanu w pełnym rynsztunku zeskoczył. (III , 29)
[Agamemnon] Konie zostawił i rydwan od spiżu połyskujący (IV , 226)
abym wziął wóz zaprzężony w dwa bystre i mocne rumaki (V , 199)
żądzą walk płonąc, bogini. Oś zaskrzypiała bukowa
głośno pod groźną boginią i mężem najwaleczniejszym. (V 838-839)
Inne spłoszyły się konie. Splątały uprząż spiżową. (VIII , 85)
INNE DANE O UZBROJENIU
i nie rozkwitnie, bo ostrym zeń wkoło spiżem odarto
liście i korę, a teraz je dzierżą synowie Achajów (I , 236-237)
Tak powiedział Pelida i berło wnet cisnął na ziemię
zdobne złotymi ćwiekami, i zajął znów miejsce swoje. (I , 245-246)
[Chryzes] przybył pod lotne okręty do spiżozbrojnych Achajów, (I , 371)
(„spiżozbrojni Achajowie” również w II , 47 , II , 187 , III , 127 , III , 131)
(wzmianki o spiżu również II , 226 , II , 416 , II , 437 , II , 457 , II , 557)
[o okrętach Ajasa] tam je stawiając, gdzie przedtem stanęły ateńskie falangi. (II , 556)
WZMIANKI NIEPEWNE
[Tarcza Ateny] Chwiało się przy tej egidzie sto chwastów szczerozłocistych,
wszystkie kunsztownie splecione, a każdy wart był stu wołów. (II , 448-449)
Hebe jej koła na osie żelazne rydwanu zakłada,
krągłe, wykute ze spiżu, ośmioma szprychami wzmocnione.
Są niezniszczalne ich dzwona złociste, na zewnątrz ujęte
ciasną obręczą ze spiżu lśniącego, co cieszy spojrzenie.
Błyszczą się piasty srebrzyste, pięknie z dwóch stron wytoczone.
W dwuosobowym rydwanie podtrzymywały siedzenie
pasy złociste i srebrne, a dwie poręcze dokoła
wóz otaczały. Ze srebra był dyszel. Na jego zaś szczycie
jarzmo ze złota nakłada Hebe i uprząż przesuwa
piękną, złocistą. Następnie Hera pod jarzmo wprowadza (V 722-731)
|