Na tej stronie proszę wpisywać wiersze (TYLKO) o Mariampolu, proszę również o przedstawienie się i wpisanie swojego emaila.Zapraszam! Księga ta należy do www.mariampol-wolczkow.prv.pl


Wpisz wiersz o Mariampolu   |   Powrót do strony

« 1 2 »
Nick:Paulina Dodano:2007-08-15 17:28:14 Wpis:TĘSKNOTA
Do Mariampola tęsknię,
do grobu Matki mojej.
Chciałabym przy Jej grobie
mój żal i ból ukoić.
Do Mariampola tęsknię,
do ziemi mojej rodzinnej.
Było tam dużo radości
i dużo było nadzieji.
Do Mariampola tęsknię
do Dniestru, do czystej wody,
Do cudnej mej miejscowości,
do chaty mojej drogiej.
Pamięć się smutkiem wyrywa,
szron pokrywa mą pamięć
Wspomnienie rozdarte jak echo,
nie mogę powstrzymać milczenia.
Pamięć nie umiera jak człowiek,
nie dotrzymawszy prawdy szczerej,
Tak żywej i nieuśpionej,
bez krwi i z wielkim cierpieniem.
Pamięć odkrywa tę przestrzeń
lotem tych moich wspomnień.
I ból wykuwa drogę,
by przebić wielkość milczenia.
DLATEGO milczeć nie mogę!

Paulina Gwizdak Obacz

Mikolin-styczeń-2002
adiustacja Irena Maria
Nick:Paulina Dodano:2007-08-15 03:02:55 Wpis:WSPOMNIENIA
Tęsknie wspomina pani Paulina
dzieciństwo swe w Mariampolu,
Gdzie miła stała za chatą skała
i Dniestru nurt na Podolu.
Nad rwącym Dniestrem niedawno byłam
i wciąż czuję woń macierzanki.
Bo swą tęsknotą ciągle tam jestem,
jak wszystkie Podolanki.
Niech Bóg tęskniącym użyczy promu,
w przeprawach do tej Krainy,
Gdzie z małych okien naszego domu,
widniały zamku ruiny.
Dziś jeszcze słyszę brzęk twardej stali,
rytmicznie kuli kowale.
Kto te wspomnienia dzisiaj ocali ,
a może nie będzie ich wcale?
A teraz jednak ktoś z Mikolina
odtworzyć to będzie w stanie.
To twórczość swoją pielęgnuje Paulina,
legenda kresowa zostanie.
Niech w Mikolinie ,pani Paulinie
Bóg szczodrze swych łask użyczy.
A w tej Jej twórczej pracy
da samych życiowych słodyczy!
Paulina Gwizdak Obacz
Mikolin-maj-2004

adiustacja Irena Maria
Nick:Irena Maria Dodano:2007-08-14 01:10:25 Wpis:Autorem słów i melodii pieśni MATKO BOSKA MARIAMPOLSKA -napisanej na uroczystość koronacji obrazu- jest ks.dr STANISŁAW ZIEMIAŃSKI jezuita,przyjaciel ks.Józefa Grochalskiego
Nick:iranamaria Dodano:2007-07-27 20:03:35 Wpis:Czy pamięta !
Czy pamięta Lud z MARIAMPOLA
To piękne miasteczko Maryi?
Czy pamięta naszych zmarłych ...
Tych, co leżą w Mariampolskiej ziemi?
Czy pamiętają ten zakątek,
W którym się urodzili?
Na wysokiej górze ruiny Zamkowe.
Zamek objęły dwie rzeki w swe ramiona.
To Dniestr i Bystrzyca,
I wpadający do Dniestru Potok.
Obok piękna ,duża nasza szkoła .
Stoją jeszcze nasze dawne domy .
Stoi jeszcze, chociaż już nie taki,
Nasz dawny Dom Ludowy .
Ludu z MARIAMPOLA i z WOŁCZKOWA
Pojedź, zobaczysz i przypomnisz sobie...
To piękno naszego M a r i a m p o l a!
Chociaż to już czas odległy ...
I ziemia jest już nie nasza!
Pozostały tam cienie n a s z e j przeszłości ...
Czy można ją z pamięci wymazać ?
JA n i g d y Cię nie zapomnę !
W mojej pamięci ...
Zostaniesz n a z a w s z e !

Paulina Gwizdak Obacz
Mikolin – lipiec 2007
adiustacja tekstu Irena Maria
Nick:Admin Dodano:2007-05-27 09:30:34 Wpis:Pieśń do Matki Boskiej Zwycięskiej.

Matko Boska Mariampolska,
Co od wieków nam hetmanisz,
I w potrzebie polskie wojska
Wiodłaś w bój, Zwycięska Pani;
W Swą opiekę weź i nas
W nowej walki trudny czas,
Daj zwyciężyć wroga dusz
I potęgę piekła skrusz!

Matko Boska zadumana
Nad Twych dzieci trudnym losem,
Wstaw za nami się u Pana,
Swym skutecznym Matki głosem!
A my Ciebie z głębi serc
Będziem wielbić, wiary strzec,
I na codzień życiem swym
Śpiewać Ci wdzięczności hymn.

Matko Boska, która scalasz
Dawne z nowym, wschód z zachodem,
Nas, tonących w nieszczęść falach
Uczyniłaś Swym narodem.
I choć w nas uderza grom,
Chronisz nas opieką Swą,
Daj klęczącym u Twych stóp
Wyjść zwycięsko z wszelkich prób!

Autor nieznany.
Nick:Władka Dodano:2007-03-21 22:01:37 Wpis:Pielgrzymka do Matki Boskiej Hetmanskiej, Rycerskiej, Zwycięskiej, Mariampolskiej
we Wrocławiu

Do Ciebie...Droga Matko Boska z Mariampola
któraś szczęsliwie ocalała z wojennej pożogi ,
zewsząd Twój lud przybywa - bo taka jest jego wola
byś chronila go od nieszczęść, losu przeciwnośći i trwogi.

Wszystkie swoje troski przynosimy do Ciebie
prosząc, byś łaskawie nas wysłuchiwała.
Modlimy się za naszych zmarlych i o miejsce dla nich w niebie,
prosząc, byś nam zdrowie i wspólne zrozumienie dała.

Matko Boska Mariampolska...chroń nas, ojczyznę i świat cały
od wojen, zniszczenia i zagłady,
by Tobie cześć dalsze pokolenia oddawały
a na świecie i w naszych rodzinach było jak najmniej zwady.
Wrocław. 10. 09. 2006r. g. 8. 20- 8. 30

Wiersz pisany w dzień odpustu we Wroclawiu,napisany przez wnuczkę Anny Tarnawskiej /Biłgoraje/z d. Tarnowskiej/Muła/ ur.w r.1899 w Mariampolu i szukającej swoich przodków,moj dziadek to Wiktor Tarnawski.Władysława- ps.lit.Waw
Nick:Paulina Dodano:2007-01-21 19:11:32 Wpis:Wspomnienie. Zielone wierzby są już stare,
Po gruszy już nie został ślad.
A róże dawno już zdziczały,
Nie wiem gdzie były i co się z nimi stało.
Ja bardzo proszę, jeśli moje wspomnienia
Do waszych trafią rąk.
Amator pisze jak potrafi,
Więc bardzo proszę o wgląd...
Moja mieścina pozostała,
Nad Dniestrem hen daleko stąd.
Dobrze pamiętam jak ja ją żegnałam..
Tam dawno –dawno niema nas,
Moje wspomnienia , bardzo bym chciała,
Żeby trafiły do młodych rąk.
Ażeby przekazać to potomnym,
A czy tak się stanie nie wiem?
Bo skąd!

Mariampol

Mariampolu nasz!
Ty wśród swoich kras.
Gdy wiosną rozkwitną,
Czeremchy i bzy.
Wśród dolin i wzgórz,
Pomyślę i już.
Wspomnienia wycisną mi łzy!
Kto tam był i żył.
Kto poznał Cię raz.
To chciałby nie raz.
Zobaczyć Cię znów!
Mariampolu nasz.
Gdy przyjedziesz tam..
Rozglądniesz się w krąg.
Wśród tych pól i łąk..
Tam poznasz wartość tą!

Paulina Obacz c. Michała Gwizdaka.
Nick:Kasia Dodano:2007-01-13 22:29:21 Wpis:Do korzeni wrócić chcę…

Oto jestem w tej krainie,
gdzie serce dziada z pradziada bije.
Przez ruiny zamku wchodzę,
brama z dwóch lip na mej drodze.
Widok aż mi dech zapiera,
toż tam raj się rozpościera!

Mariampolski gród na górze,
stąd spogląda na swe róże:
Dniestr w swym pięknie utulony,
tłoka z bydłem, góry, doły…
Niezmierzone cuda Boże,
Mariampolu, któż Cię opuścić może?

A jednak historia zmusiła,
by Cię polska ludność opuściła.
Lecz choć drzewa przesadzone,
korzenie zostały nienaruszone.

Dziś Polacy powracają,
by tę ziemię ujrzeć całą.
I do serc swych przytulają,
Ona życie dała im.

Kasia Pajcz (wnuczka Marii Jancelewicz z domu Tarnowska „ Czorneńka”
Nick:Władka Dodano:2007-01-09 20:11:59 Wpis:Mariampol- - Mariampil

Mariampolu
znany mi... i nieznany
objaśniany...na filmie widziany
w " Biuletynie mariampolskim " przeczytany
z opowiadań Mamy słyszany
przeze mnie wyobrażany
tajemniczy...
jakby na mnie czekający
abym moje korzenie odnależć mogła
Mariampolu - Mariampilu...
tęsknię do ciebie...za tobą
chociaż cię nigdy nie widziałam
lecz...atmosferę tam panująco niejako czuję
przyswajam ją sobie
moim dzieciom...wnukom...mężowi
już przybliżam
widzę Dniestr płynący
i jego brzeg wysoki
na którym okazały zamek stoi
szkołę...dom ludowy...cerkiew
specyficznych uliczek życie
groby przodków moich odnależć...
historię ich życia usłyszeć
ludzi żyjących jeszcze tam i pamiętających...
tego pragnę
o tym marzę...
na odpuście we Wrocławiu
widziałam obraz Matki Boskiej Mariampolskiej
stamtąd przywieziony...
modliłam się do niego
wspólnie z moją Mamą
płakałam przed nim
spiewu chóru ukraińskiego...
z Mariampila słuchając
zobaczyć i ucałować tę ziemię...
to takie dla mnie ważne...
odnależć się tam na dobre
o to prosze Boga i o to się modlę.
Mieszkowice. Pierwszy dzień Bożego Narodzenia. g. 12. 30 - 12.45

Nazywam się Wladysława Wawrzyniak, mój pseudonim literackui;WaW.Jestem córką Wandy Sosinskiej z domu Tarnawskiej i wnuczką Anny Tarnawskiej /ur.1989 r.w Mariampolu i Wiktora Tanawskiego-Biłgoraje/Babcia z domu Tarnowska/ Muły/.Szukam równiez swoich korzeni.Wybieram się w tym roku z ks.Pawlaczykiem do Mariampola.Pozdrawiam WaW
Nick:stachdor Dodano:2007-01-01 20:53:42 Wpis:Witam w Nowym 2007 Roku i ponownie zapraszam naszych mariampolskich poetów do twórczej pracy. Stanisław Dorosz
« 1 2 »