BYŁEM TU DZISIAJ RANIUTKO.CZYTAŁEM.
A TWOJE SŁOWA CHWYTAJĄ ZA SERCE.
NIECH DOBRY BÓG MA CIĘ W SWOJEJ OPIECE
A ZDROWIA, RADOŚCI I PIĘKNEGO PISANIA
NIECH CI NIGDY NIE ZABRAKNIE.....................

Pozwólcie że podziękuję wszystkim serdecznie , którzy tu zaglądali moim wierszem .....................................................................................................
Podziękowanie

Dziękuję za słońce co codziennie wstaje,
Dziękuje za chmury co wodę nam dają ,
Dziękuję za noce co dają wytchnienie ,
Dziękuję za miłość co daje natchnienie …

Dziękuje za dobro co wszystkich otacza ,
Dziękuje za pracę co wszystkich wzbogaca ,
Dziękuje za serce co dajesz drugiemu ,
Dziękuję , że jesteś mój ty Przyjacielu …

Przyszłam tutaj jeszcze raz, aby przeczytać Twoje wiersze, nie po raz pierwszy zresztą. Twoja poezja jest ciepła i czytając ją przeżywam razem z Tobą, smutek, żal rozstania i wspominam razem z Tobą minione chwile. Dobrze mi wśród Twoich wierszy, czuję się tak jakbym czytała o sobie i swoich odczuciach. Nie umiem tego sprecyzować, ale czuję, żą łączy nas jakaś niesłychana i niespotykana jedność myśli. Dziękuję Ci za Twoją poezję!! Dziękuję Ci za to, że jesteś, moja nieznana przyjaciółko. Pozdrawiam Cię serdecznie i proszę pisz nadal, a ja będę wierną czytelniczką.

" Błękit nieba " autor Krysta.
Mówi się, że męzczyźni nie płaczą. To nie prawda. Może tych łez na zewnątrz u nich nie widać, ale wewnątrz płyną strumieniem.
Krysiu ! Trzymaj się, zostań taką jak jesteś - dzielną, odważną, z honorem znoszącą ten ziemski los.

Krysto -jak trudno czasem wracac do wspomnien -szczegolnie tych smutnych -ale nic co minelo nie da sie naprawic -minelo bezpowrotnie -ale i tak cos dobrego z tego wyniknie -bo po czasie sklania nas do refkeksji--a dumajac cieszmy sie ze bylo nam dane doswiadczyc uczuc kazdego rodzaju co czyni nas silniejszymi i bogatszymi w doswiadczenia --wiersz piekny - --pozdrawiam -Abigal

Krysto -jak trudno czasem wracac do wspomnien -szczegolnie tych smutnych -ale nic co minelo nie da sie naprawic -minelo bezpowrotnie -ale i tak cos dobrego z tego wyniknie -bo po czasie sklania nas do refkeksji--a dumajac cieszmy sie ze bylo nam dane doswiadczyc uczuc kazdego rodzaju co czyni nas silniejszymi i bogatszymi w doswiadczenia --wiersz piekny - --pozdrawiam -Abigal

Napewno ból umacnia, gdy się przez to przejdzie nabiera się doświadczenia i wstaje
z ziemi i silniejszym.

Witaj Krysto, miło mi Cię poznać. Wiersz mówi wszystko o Tobie. Jesteś miła, ciepła, nostalgiczna, a i autopsja w nich zawarta jest. Dobrze się czyta Twoje wiersze, czasami miałam wrażenie, jakby mnie dotyczyły. Gratuluje serdecznie i życzę dalszej inwencji twórczej. Pozdrawiam serdecznie.

Krysta. Naprawdę to można pisać o chmurach , przekazując myśl i opisując zupelnie co innego.Moim zdaniem tak też sie dzieje w tym wierszu. tylko trzeba mieć do tego predyspozycje. a Ty je masz. Nie trzeba wykładać kawy na ławę.. Pozdrawiam serdecznie
Pati_1

Wiersz jest lekki i z przyjemnością się go czyta. Chmury mozna
opisać na wiele sposobów. Krysta ja to odbieram jako fraszkę.

Krysiu śliczny wierszyk, czuje się emocje podczas czytania.
Zaraz przypomina mi się wiersz Gałczyńskiego "Spotkanie z matką"
"Ona mi pierwsza pokazała księżyc..........."
Wzruszyłam się.........zostały nam tylko wspomnienia...........

Krysto. Wiersze Twoje to fraszki na wiele problemów i przywar ludzkich. Jak u I. Krasickiego. Jesteś naprawdę spostrzegawczą osobą. a że drażni Cię głupota to ją pietnujesz w bardzo fajny sposób. Bardzo lubie czytać i analizować ... Twoje uwagi, między słowami. Pozdrawiam Pati_1

Wierszyk "Bajka" to prawdziwa bajka. Qui est qui - i wszystko jasne.
- Krysiu ! - Gratuluje "polotu".

Piękne ,trafiają do czytelnika ,bardzo refleksyjne czasem trzeba się zadumać nad przesłaniem zawartym w Twoich wierszach i takie na czasie,czyta się z przyjemnością ,przeczytałam wszystkie,i podobały mi się ,myślę ze potrafisz dotrzeć do czytelnika i przekazać swoje myśli spostrzeżenia,a nawet przekazać przesłania,Krysiu mój komentarz jest taki ogólny,ale będę wracała i na pewno będę chciała skomentować niektóre Twoje wiersze oddzielnie,a po za tym czekam na następne,pozdrawiam i dziękuję...

Krysto ilez smutku i nostalgi w wierszach -radosci i smutki-- rozmyslanie -bajka-pozegnanie --czyzby zycie tak zawiodlo twoje serce i uczucia-smutne lecz byc moze prawdziwe - zycie jest zagadka nie do odgadniecia -strasz sie zeby bliskim niczego nie brakowalo -a potem zostaja tylko zmarszczki -zal smutek i samotnosc - rozumiem Ciebie bardzo dobrze-i dobrze ze chociaz potrafimy to wszystko przelac na papier -ktory wszystko przyjmie -radosc smutek rozpacz -milosc - on jak kazda matka zniesie wszystko-lecz wkoncu litery wyblakna -a nasze uczucia pozostaja -w nas do konca --pozdrawiam i zycze lepszego nastroju -Abigal