Nick:mlfkfmklmkl
Dodano:2006-06-03 16:03:54
Wpis:Przepraszam, ze tak się "wetnę" w dyskusję, ale chyba bym zwariowała, gdybym zaczęła cytować cytujących, którzy jeszcze kogostam cytują. Przedstawię tylko stanowisko w niektórych poruszanych kwestiach.
1. Tytułem wstępu, problemy poruszane tu są bardzo skomplikowane, nie ma jednej recepty, świat nie składa się jedynie z czerni i bieli, ale ma wiele odcieni szarości. Mimo że często to powtarzamy nie zdajemy sobie sprawy z tego, co to naprawdę oznacza. A oznacza również to, ze być może prawda jedyna i absolutna po prostu nie istnieje. Istnieje mnóstwo argumentów za i przeciw. Wszyscy możemy mieć pomniejsze racje i jednocześnie sie mylić.
2. Kwestia homoseksualizmu. Uważam, ze tu kluczowe znaczenie ma zrozumienia słowa "tolerancja". Wiele osób uważa, ze nawoływanie do tolerancji jest po prostu przymuszaniem ich do "lubienia" ludzi/rzeczy/poglądów, których lubić nie mają ochoty. To nie tak. Jeśli popierasz równe prawa dla par homoseksualnych to nie znaczy, ze to tolerujesz. To znaczy,z e popierasz - dosłownie. Tolerancja zaczyna się wtedy, gdy czegś nie aprobujesz, nie lubisz, z czym się nie zgadzasz, ale... nie szkodzi to w żaden sposób Tobie osobiście, nie krzywdzi Twojej rodziny, więc tolerujesz odmienność poglądów.
Mnie osobiście drażnią stwierdzenia typu : " to pedalstwo paraduje" " pedalstwo się panoszy"
Pomijając już formę, można powiedzieć, ze tacy ludzi te poglądy głoszący zachowują się tak, jakby bali się homoseksualizmem zarazić. Jakby była to choroba przenoszona drogą kropelkową. Jakby od samego paradowania mogło przybyć w Polsce gejów. Jakby ojcowie rodzin, matki dzieciom, mieli nagle dla szpanu czy zabawy stać się homoseksualistami.
Tak sobie myślę, ze to nie fair mówić, iż wartości rodzinne mogą ulec zniszczeniu dlatego, ze para homoseksualistów zawrze związek małżeński. Komu to przeszkadza? Jedyne co może przynieść szkodę "wartościom rodzinnym" to ukrywanie homoseksualizmu i zamiatanie go pod dywan. Potem dopiero, po latach dochodzi do dramatów, kiedy okazuje się, ze partner w małżeństwie, jest w nim tylko dla kamuflażu.
Parady mogą przeszkadzać, ale powiedzmy sobie szczerze - parady w stylu berlińskim. Tylko, ze wtedy nie homoseksualizm działa drażniąco, a ekshibicjonizm, który tak samo by drażnił, gdyby to była parada heteroseksualistów. Nota bene piękną akcją byłoby zorganizowanie takiej parady hetero w stylu berlińskim. Mógłby z tego wyjść ciekawy eksperyment.
2. Wychowywanie dzieci przez homoseksualne pary. Jestem za. Czemu? Bo czasem lepiej wychować się w rodzinie homo, która daje ciepło, niż w rodzinie hetero, gdzie się bije i pije.
Nie próbuję powiedzieć przez to, ze homoseksualiści zawsze stworzą rodzine lepszą, ale nie stworzą gorszej (statystycznie) czemu więc nie dopuścić ich do takiej samej selekcji jak odbywa sie przy wybieraniu rodzin zastępczych spośród par hetero?
I znów homoseksualizmem się nie zaraża. Jeśli w rodzinie heteroseksualnej rodzi się dziecko, które po latach okazuje się gejem, to znaczy, ze rodzine heteroseksualna, a co za tym idzie także homoseksualna, nie mają wpływu na seksualność dziecka. Jedynym problemem tutaj moze być kwestia wyśmiewania dziecka za to, kim są jego rodzice (to chyba gorsze niż dziadek w Wermachcie). Tyle, ze w tolerancyjnym społeczeństwie nie byłoby to problemem. w tym społeczeństwie dziecko adoptowane przez parę heteroseksualną też może mieć przechlapane.
I jeszcze inny problem. Wiele dzieci już teraz wychowuje się w związkach homoseksualnych. Z tym, ze nie są to związki męskie. Bo niestety mężczyźni są tu mocno upośledzeni. Dwie kobiety zawsze znajdą sposób, by jedna z nich została zapłodniona. Nikt tego przeciez im nie zabroni. Mieszkać też mogą jako siostry z dziecmi z poprzednich małżeństw n.p. Albo przyjaciółki, które współwynajmują mieszkanie. Czy ich dzieci mają gorzej? Czy stają się homo? Chyba jednak nie.
3. Pedofilia. Najobrzydliwsza ze zbrodni imho. Bywa homo- i heteroseksualna, ale to akurat nie najważniejsze. Najważniejsze jest to, ze opiera się na krzywdzie dzieci. Każdy kto bierze
|