...z pewnością potrafisz namalowac obraz swoich marzeń .... i nie bedzie on w odcieniach szarości ...

No tak,aż ręka świerzbi,żeby napisać:"gdzie się podziały tamte prywatki....."
A Powstanie Warszawskie-znam tylko z literatury niestety,jak wszyscy wiemy w czasach naszej młodości przekłamywanej,choć miałam polonistkę,która podrzucała nam "zakazane " teksty.Chylę czoła przed tymi ludzmi,a tak niewielu ich zostało.

Taaaa......i mimo, iż zoil, to moje refleksje o Powstaniu sa równie głebokie...

Inny ....zaglądam każdy dzień ....a czemu pytasz??

Inna? Czy ty jeszcze tu zaglądasz?

Uśmiecham się czytając Ciebie ......chwilo trwaj ........!!!))))))))))

A ja wszystkich pozdrawiam .....))))))))))))

sZaRoTkA
Ciekawe ,gdzie siem wybierasz? Ąaaaaaaaaaaż! Tyyle czasu ciem niebedzie???:O
O rany ... I co sam mam siem walensać po uliczkach? hehe
Ale polowanie trwa!

Danuśka!
Fajnie byc akceptowanym niezależnie od zdarzeń sytuacji czy wieku! Ale nie to miałem na mysli
Nie czuje się odrzuconym...To tylko mój subiektywny swiadomy wybór?!

SABA50
Ty mnie Pani nie nervuj! Jaki poziom? Tu i teraz zgoda! Mickiewicz wylatał nad poziomy jak kukuruźnik Pawlakowi na jego niebo! No!
My bardziej przyziemni i racjonalni..Choć...czytając twoje vojażowe opowieści...No tak ! Fajnie! Pisz! Nie tylko ja czekam na CDN

wlobasia!
A kto by liczył ile i gdzie zagląda!? W jednym miejscu przesiedze godzinami w innym szybko zmykam! Ale fajnie ,że czytasz ...Nooo ale najbardziej lubie czytać wasze komentarze

bosaNOVA
Najgorzej to z ,,kaprysami,, Moewam je czasem i to nie koniecznie od losu

Nie wiem czy powinnam cokolwiek pisać "tu i teraz"-nie ten poziom intelektualny.Ale aż mnie ręka świerzbi,żeby napisać coś,czego sama doświadczyłam.Piszesz o pogoni,za czym?reasumując-"za niczym"-to jedna z naszych ludzkich ułomności.Ja też goniłam,też pragnęłam-ale teraz już czegoś innego i inaczej.Do przewartościowania życia i tzw."przyjaciół zmusiła mnie sytuacja,w jakiej znalazłam się prawie z dnia na dzień,nagle okazało się,że prawie wszystko było kłamstwem(czego nie znosiłam , nie znoszę i nie toleruję do dzisiaj).Zamiast "przyjaciół " zobaczyłam pustkę,zapewniam,że bardzo bolesną.Teraz żyję inaczej,myślę,że pełniej,dostrzegam to,czego nie widziałam do momentu,aż dowiedziałam się,że żyję sobie z wyrokiem i wiesz?-nie cierpię z tego powodu,to mam już za sobą,choć pozostałam wierna swoim zasadom,jestem wciąz niepokorna.A starość???
"Człowiek nie mądrzeje na starość,ale staje się ostrożny"(Prawo Marphy`ego

Weszłam tu dopiero po raz drugi......i chyba załuję...ale przecież jest TU i TERAZ.
To takie trudne cieszyć się tym co jest właśnie teraz.
Myślę jednak,że nawet jeśli sie nie bardzo udaję,to trzeba się starać.To nieprawda,że stary człowiek nie może się zmienić.Może.....alu musi chcieć.A to też nie jest łatwe.A właściwie co w życiu jest łatwe?Samo życie jest trudne,trzeba dokonywać wyborow,walyczyć,podnosic się,walczyć ze sobą tez
CISZA.....to jest coś czego nie mogę u siebie osiągnąć.Jest tylko takie jedno miejsce....w lesie....gdzie jest tylko cisza i ja w tej ciszy.No i jest jeszcze śpiew ptakówI wtedy wszystko wydaje się takie dalekie i co najważniejsze takie proste.

Piękny człowiek..pozostanie nim ...do końca..To jest własnie tajemnica piekna duszy..Bo tylko uroda duszy pozostaje niezmienną i jest najawazniejszą.............Reszta to kaprys losu i czasu.......))